Liefde en trots, maar ook verdriet

Verdriet; Het is eigenlijk heel gewoon om verdriet te voelen wanneer je denkt aan het kindje wat je niet meer kan vasthouden en knuffelen. Tuurlijk voel ik ook liefde en trots. Heel veel zelfs. Maar ik voel ook verdriet. Op de geboortedag van ons meisje wil ik alleen bij het verdriet niet teveel stilstaan. Ik gedoog het, het hoort bij ons leven en af en toe komt het op bezoek. Zoals in dit boek ook mooi wordt omschreven. Maar op haar geboortedag wil ik vooral liefde en trots voelen. Toch was het dit jaar wel een beetje anders. Ze zou namelijk 4 jaar zijn geworden en dat is toch een mijlpaal.

Maar de woorden kwamen niet..

Ik kan het niet goed verwoorden
Vatten in woorden en zinnen
Wat dit betekend
Wat dit met mij en ons gezin doet

Geschreven door een vriendin over Lauren en haar geboortedag

Wat een rotdag, vol confrontatie! Maandag zou je haar naar school moeten brengen. Huppelend aan je hand. Gespannen opgetogen gezichtje. Haar lievelingsjurk dansend om haar heen, dansende staartjes in haar nek. Een grote broer die haar stoer voorgaat naar de klas waar ze hoort. Zittend op een stoeltje met een jochie naast haar die op slag verliefd is op haar mooie gezichtje met felle oogjes. Jij zou achter het raam moeten staan met 1 enkele traan over je wang glijdend omdat ze alweer zo groot is. Dit alles is er niet. In plaats van 1 enkele traan is er een confronterende huilbui. In plaats van een huppelend meisje alleen die stoere broer. In plaats van opgetogenheid is je lijf vol van gebrokenheid. In plaats van enkel het missen van de schooluurtjes is er dat missen wat 24/7 doorgaat en wat een gat heeft geslagen wat nooit meer helemaal zal dichten. In plaats van opgetogen enthousiaste verhalen, klinkt er van dat mooie meisje alleen die akelige rauwe stilte die elk geluid overstemd.Lieve Lauren vandaag zou je 4 geworden zijn..

Deze vriendin vond de woorden die ik zocht. En nog belangrijker, ze durfde die met mij te delen. En men, wat is dat belangrijk! Dat je vrienden en vriendinnen om je heen hebt, lieve familie die het probeert te snappen hoe het voelt. Die soms ook de woorden vind, waar jij zo driftig naar zoekt.
En wat ben ik blij dat ik zo’n vriendin heb. Want dat is goud!